Τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (Κ.Δ.Α.Π.-Κ.Δ.Α.Π.μΕΑ), θεσμοθετήθηκαν στη χώρα μας το 2000 λειτουργώντας απογευματινές ώρες, φέρνοντας στο προσκήνιο για πρώτη φορά το θέμα της εξωσχολικής απασχόλησης των παιδιών και την αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου τους στις τοπικές κοινωνίες. Είναι η μόνη κοινωνική δομή που ικανοποιεί τη ζωτική ανάγκη των παιδιών για παροχή ελεύθερου χώρου δράσης και το πετυχαίνει υλοποιώντας εργαστήρια μουσικής, εικαστικών, χορού, θεάτρου κλπ.
Τα Κ.Δ.Α.Π. αποτελούν σήμερα το σύγχρονο κοινωνικό χώρο της γειτονιάς όπου δημιουργούνται φιλίες και ομάδες, μακριά από θεσμούς αξιολόγησης και ιεράρχησης που στιγματίζουν. Στην περιφέρεια ειδικά τα Κ.Δ.Α.Π. αποτελούν πηγή ζωής για την τοπική κοινωνία, εξοικειώνοντας τα παιδιά με στοιχεία του σύγχρονου κοινωνικού γίγνεσθαι. Τα προγράμματα αυτά αποτελούν αναγκαιότητα για τη σύγχρονη κοινωνική πολιτική της χώρας, καθώς τα Κ.Δ.Α.Π. απασχολούν καθημερινά πάνω από 20.000 παιδιά και έχουν κριθεί επιτυχημένος θεσμός. Είναι πλέον δικαίωμα και όχι πολυτέλεια η συμμετοχή των παιδιών στα Κ.Δ.Α.Π. ακόμη και στο πιο απομακρυσμένο χωριό της χώρας.
Παρά όμως την επιτυχία του θεσμού έρχεται η νέα Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ 46855/1622), να αλλάξει τα σημερινά δεδομένα.
Σύμφωνα λοιπόν με την ΚΥΑ απαξιώνεται ο θεσμός αφού τα Κ.Δ.Α.Π. παρουσιάζονται πλέον ως δομές φύλαξης και όχι δημιουργικής απασχόλησης όπως λειτουργούσαν όλα αυτά τα χρόνια. Επίσης μπορεί να εισαχθεί πλέον και το ιδιωτικό κεφάλαιο με ότι συνεπάγεται αυτό στο χαρακτήρα των δομών και στις εργασιακές σχέσεις με το προσωπικό. Οι «δικαιούχες μητέρες» μειώνονται δραστικά αφού αποκλείονται από τις δομές παιδιά των οποίων οι μητέρες εργάζονται στο Δημόσιο, στους ΟΤΑ, είναι άνεργες, ανασφάλιστες ,πολύτεκνες, μετανάστριες. Ακόμη δεν αναφέρεται πουθενά το μέλλον του ήδη υπάρχοντος προσωπικού που έστησε αυτές τις δομές, εργάστηκε σκληρά και συνέβαλλε στην ανάδειξη της σπουδαιότητας και αναγκαιότητας των Κ.Δ.Α.Π. Όσο αφορά τη χρηματοδότηση των προγραμμάτων μειώνεται σημαντικά, αφού σύμφωνα με τα νέα δεδομένα, το ποσό που θα αντιστοιχεί σε κάθε παιδί θα είναι 1560 ευρώ ετησίως και θα εξαργυρώνεται με τη μορφή «κουπονιού», σε αντίθεση με το διπλάσιο σχεδόν ποσό που ισχύει σήμερα. Και όλα αυτά εκδόθηκαν μέσα στο καλοκαίρι, που οι περισσότεροι άνθρωποι βρίσκονται σε διακοπές και μάλιστα χωρίς την κατάλληλη δημοσιότητα, αφού δεν ενημερώθηκαν ούτε οι γονείς, αλλά ούτε καν οι ίδιοι οι Φορείς Υλοποίησης (Δημοτικές-Αναπτυξιακές Επιχειρήσεις, Δήμοι κλπ.), στους οποίους ανήκουν αυτή τη στιγμή τα προγράμματα.
Παρά λοιπόν τις προεκλογικές υποσχέσεις και τις βαρύγδουπες δηλώσεις των αρμόδιων Υπουργών ότι τα προγράμματα κοινωνικής φροντίδας θα συνεχίσουν να λειτουργούν έως και το 2013, η νέα ΚΥΑ 46855/1622 αποδεικνύει περίτρανα το ακριβώς αντίθετο, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, για τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΚΔΑΠ), τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες (ΚΔΑΠ μΕΑ) και τους Βρεφονηπιακούς-Παιδικούς Σταθμούς.
Από τη 1/9/2008, δικαιούχος υλοποίησης των προγραμμάτων είναι πλέον ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας, έχοντας ως όρο τον περιορισμένο αριθμό εγγραφών ενώ ερχόμαστε πια αντιμέτωποι με το φαινόμενο της κοινωνικής πρόνοιας με… κουπόνια!!!
Με τις εξελίξεις αυτές, είναι πολύ πιθανό οι Δημοτικές Επιχειρήσεις να μην έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν οικονομικά το συνολικό κόστος των προγραμμάτων, με αποτέλεσμα τη διάλυσή τους, την απόλυση εργαζομένων και την υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας.
Γνωρίζαμε ως τώρα πως με «κουπόνια» μπορούσε κανείς να προμηθευτεί καμιά εγκυκλοπαίδεια, ή το πολύ πολύ και κανένα στερεοφωνικό από εφημερίδες και φυλλάδες. Τώρα μαθαίνουμε πως με «κουπόνια» μπορεί να εξαγοράσει κανείς και τη φροντίδα των παιδιών του. Τώρα πληροφορούμαστε πως με «κουπόνια» μπορεί να παζαρέψει τον εργαζόμενο με το…τεμάχιο. Σήμερα μαθαίνουμε πως η κοινωνική πρόνοια παίρνει τη μορφή της κερδοσκοπικής επιχείρησης, διασχίζει το μονοπάτι της ιδιωτικοποίησης, κι όλα αυτά με τις «ευλογίες» αλλά και τις τυμπανοκρουσίες των αρμοδίων.
Ας μη γελιόμαστε, δε μιλάμε για περικοπή χρηματοδότησης, δε μιλάμε για αδυναμία υλοποίησης από τους Δήμους, δεν αναφερόμαστε σε εκπρόθεσμες προτάσεις των φορέων. Μιλάμε για μεθοδευμένο σχέδιο έμμεσης κατάργησης των προγραμμάτων και διάλυσης της δωρεάν κρατικής κοινωνικής πρόνοιας. Μιλάμε για οφθαλμοφανή καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για απαξίωση των ευπαθών κοινωνικά ομάδων, μιλάμε για υποτίμηση της νοημοσύνης μας!!!
Τί μπορούν να πουν τώρα οι αρμόδιοι Υπουργοί σε αυτούς τους αγωνιστές-γονείς παιδιών με αναπηρία που βλέπουν τα παιδιά τους να καθηλώνονται στα σπίτια; Τί θα μπορέσουν να πουν στη μητέρα που αυτοί καταδικάζουν στην ανεργία και τον κοινωνικό αποκλεισμό; Τί θα επινοήσουν για να πουν στο παιδί που του πουλούσαν «ελαφρά τη καρδία» το παραμύθι της ισότητας και των ίσων ευκαιριών;
Υπομένουμε τα σκάνδαλα, τις μίζες, τις υπεκφυγές, την αδιαφάνεια, τον ξύλινο πολιτικό λόγο, την αδιαφορία για την καθημερινότητα, τη διαστρέβλωση της αλήθειας…
Μας ζητάτε τώρα να ρίξουμε στη βορά του ιδιώτη μεγαλοεπιχειρηματία τον αδύναμο, εκείνον που έχει πραγματικά την ανάγκη και τη στήριξή μας, μας ζητάτε να ξεπουλήσουμε την ανθρωπιά και την ευαισθησία μας.
Σε αυτό το ανήθικο παιχνίδι στρατηγικής δεν θα γίνουμε συμμέτοχοι!
Ρωξάνη Κορδώνη
Γυμνάστρια
rkordoni@yahoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου