ΑΙΩΝΙΑ ΣΠΑΡΤΗ Μέρος 2ον

Η ΚΡΥΠΤΕΙΑ ΚΑΙ Η ΞΕΝΗΛΑΣΙΑ.(Οι μυστικές υπηρεσίες της Σπάρτης)
«Κρυπτεία» στα αρχαία Ελληνικά σημαίνει η κρυφή, άρα μυστική (εννοείται υπηρεσία) και «ξενηλασία» = η απέλαση των ξένων, άρα η «κρυπτεία» και η «ξενηλασία» δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ο,τι είναι σήμερα οι λεγόμενες μυστικές υπηρεσίες των κρατών και οι απελάσεις των ξένων για κατασκοπευτικούς και άλλους λόγους.Όπως φαίνεται από τα αρχαία κείμενα, ο θεσμός της λεγομένης «κρυπτείας» προέβλεπε να παρακολουθούνται κρυφά οι είλωτες και οι περίοικοι είτε για τυχών εξεγέρσεις είτε για τυχον κατασκοπεία και προδοσία στρατιωτικών μυστικών στους εχθρούς. Όποιος από τους είλωτες ή τους περίοικους κρινόταν ότι κατασκοπευε ή μπορούσε να προδώσει στρατιωτικά μυστικά στους εχθρούς θανατώνονταν εν κρυπτώ. Ο θεσμός της λεγόμενης "ξενηλασίας" προέβλεπε ότι κανένας ξένος δεν επιτρεπόταν να εγκατασταθεί και να ζήσει στην πόλη για διάστημα αρκετό ώστε να κατασκοπεύσει, να εντοπίσει στρατηγικά σημεία και να καταμετρήσει τη δύναμη κρούσης που αυτή διέθετε.
Ο ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ
Ο νομοθέτης των Λακεδαιμονίων Λυκούργος, σύμφωνα με το Θουκυδίδη, έζησε επί εποχής του βασιλιά Χαρίλλου της Σπάρτης και συγκεκριμένα 400 χρόνια πριν από τον Πελοποννησιακό πόλεμο, ήτοι κάπου τον 8ο αι. π.Χ. Πριν γράψει τους νομους του επισκέφτηκε πολλές άλλες χώρες (Ασία, Αίγυπτο κ.α.) προκειμένου να πάρει γνώμες και απόψεις και κυρίως την Κρήτη, η οποία φημίζονταν για τους νόμους της, του οποίους είχε θεσπίσει ο Μίνωας.Οι νομοι του Λυκούργου: Α) ήταν λίγοι και άγραφοι, ώστε να κάνουν τη ζωή απλή και συνάμα να απομνημονεύονται. Ο Πλούταρχος (Αποφθέγματα βασιλιάδων) λέει ότι ο βασιλιάς Χάριλλος, όταν ρωτήθηκε γιατί του Λυκούργου οι νόμοι είναι τόσο λίγοι νόμοι, απάντησε ότι όσο χρησιμοποιούν λίγους λόγους δεν χρειάζονται νόμους. Β) είχαν τα εξής θέματα («ρήτρες = θεμελιώδεις διατάξεις): περί αναδασμού - περί ευγονίας - περί δημοσίων συσσιτίων - περί εκπαιδεύσεως και ανατροφής των νέων - περί ξενηλασίας και περί στρατιωτικής αγωγής. Στο χρόνο μερικές από τις διατάξεις αυτές τροποποιήθηκαν. Γ) πάνω από όλα είχαν στόχο την ευνομία, αλλά συγχρόνως στόχευαν στην πειθαρχία και στη σκληραγωγία των πολιτών, ώστε να επιβιώσουν από τους εχθρούς τους εν καιρώ πολέμου.
Στην ιστορία και τον πολιτισμό της Σπάρτης έχει μείνει ο στρατιωτικός τρόπος ζωής των κατοίκων της, η αυστηρότητα των ηθών και εθίμων και η λιτότητα της καθημερινότητας, η σκληραγωγία, η ανδρεία, η αλληλεγγύη και η φιλοπατρία. Ο Σπαρτιάτης, από της γεννήσεώς του μέχρι και τη στιγμή του θανάτου, ήταν ταγμένος να υπηρετεί την Πολιτεία. Με γνώμονα αυτή την αρχή, η αγωγή την οποία λάμβανε αποσκοπούσε στην προετοιμασία του γι' αυτόν το σκοπό. Ωστόσο δεν ήταν μόνο αυτά η Σπάρτη. Ο Πλάτωνας στον Πρωταγόρα λέει ότι πρώτοι που ασχολήθηκαν με τη φιλοσοφία ήσαν οι Κρήτες και οι Λακεδαιμόνιοι, ενώ από τη Λακεδαιμόνα ήταν ο σοφός Χείλων ο Λακεδαιμόνιος.
Ο περίφημος Αθηναίος στρατηγός και συγγραφέας Ξενοφώντας αναφέρει ότι η Σπάρτη και το γένος της είναι δοξασμένα σε όλη την Ελλάδα, καθώς και ότι η Σπάρτη είναι μια από τις πιο ολιγάνθρωπες πόλεις, που αποδείχθηκε η πιο δυνατή και ονομαστή στην Ελλάδα.
Ο Λυσίας («Ολυμπιακός») λέει ότι οι Σπαρτιάτες ήσαν οι ηγεμόνες των Ελλήνων μέχρι την εποχή του (την εποχή του Πελοποννησιακού πολέμου), όχι άδικα, για την έμφυτη αρετή τους και της πολεμικής τους γνώσης, αφού είναι οι μόνοι που κατοικούν σε μέρος που δεν έχει εκπορθεί και δεν είναι περιστοιχισμένο, δεν έχουν εμφύλιες διαμάχες και χρησιμοποιούν πάντοτε τις ίδιες ανίκητες αρχές.
Όλοι οι αρχαίοι συγγραφείς λένε ότι χάρη στους ήρωες και τους νεκρούς τόσο της Αθήνας όσο και της Σπάρτης κατά των βαρβάρων ( στις μάχες των Θερμοπυλών, Πλαταιών κ.α., στις ναυμαχίες της Σαλαμίνας, της Μυκάλης κ.α.) χρωστά όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά και όλη η Ευρώπη το ότι απέφυγαν να γίνουν και αυτές χώρες βαρβάρων.
Στους Λακεδαιμονίους, δεν επιτρέπεται να αναζητούν με κάθε τρόπο τη σωτηρία τους. Αν η σωτηρία τους δεν συνοδεύεται από ψυχική ανωτερότητα, είναι προτιμότερος ο θάνατος. Γιατί εκείνοι που διεκδικούν το τρόπαιο της αρετής, πρέπει να ενδιαφέρονται περισσότερο απ΄ όλα για τούτο. Θυμηθείτε τους τριακοσίους που συνέτριψαν όλες τις δυνάμεις των Αργείων στις Θυρρεές και τους χιλίους που πολέμησαν στις Θερμοπύλες και έχοντας να αντιμετωπίσουν επτακόσιες χιλιάδες βαρβάρους, δεν λιποτάκτησαν ούτε νικήθηκαν, αλλά πέθαναν εκεί όπου είχαν ταχθεί να μείνουν, δείχνοντας τέτοιο μεγαλείο, ώστε εκείνοι που εγκωμιάζουν με τέχνη να μην μπορούν να βρουν επαίνους αντάξιους της Αρετής εκείνων........
ΛΟΓΟΙ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΡΧΙΔΑΜΟΥ
Κωνσταντίνος Μπρίκος