Στην «ΑΚΑΡΝΑΝΙΑ» μίλησε ο πρόεδρος της επιτροπής περιβάλλοντος της Βουλής κύριος Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας που πρόσφατα είχε επισκεφτεί το Νομό Αιτωλοακαρνανίας, απάντησε στα ερωτήματά μας τα οποία φυσικά αφορούσαν την προστασία του οικοσυστήματος του Αμβρακικού Κόλπου.
Ο κύριος Μητσοτάκης τόνισε μεταξύ άλλων ότι ένα από τα σημαντικότερα περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο νομός είναι η ρύπανση του Αμβρακικού λέγοντας χαρακτηριστικά ότι η αντιμετώπιση της ρύπανσης του Αμβρακικού πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα στην περιοχή.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Κύριε Μητσοτάκη αρχικά θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την τιμή που κάνετε τόσο σε εμένα όσο και στους αναγνώστες της «ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ» να μας εκφράσετε τις απόψεις σας σε ότι αφορά τον Αμβρακικό Κόλπο. Ποια είναι τα συμπεράσματα που αποκομίσατε για τον Αμβρακικό Κόλπο κατά την πρόσφατη επίσκεψή σας στο νομό μας;
Θέλω και εγώ να σας ευχαριστήσω για την φιλοξενία σας και για την ευκαιρία που μου δίνετε να εκθέσω τις απόψεις μου για το ζήτημα του Αμβρακικού Κόλπου. Κατά την πρόσφατη επίσκεψη της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής στην Αιτωλοακαρνανία διαπιστώσαμε ότι ένα από τα σημαντικότερα περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο νομός είναι η ρύπανση του Αμβρακικού. Από την ενημέρωση που είχαμε από τους εκπροσώπους των ΟΤΑ και τοπικών φορέων διαπιστώσαμε ότι η ρύπανση του κόλπου οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ανθρωπογενή δραστηριότητα. Βασικές εστίες ρύπανσης είναι, μεταξύ άλλων, τα υπολείμματα φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων, τα κτηνοτροφικά απόβλητα, τα οικιακά λύματα και τα στερεά απορρίμματα που καταλήγουν στον κόλπο από αστικές περιοχές και τα βιομηχανικά απόβλητα. Τα προβλήματα είναι πολλά γι’ αυτό πιστεύω ότι η αντιμετώπιση της ρύπανσης του Αμβρακικού πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα στην περιοχή όχι μόνο για την διατήρηση της βιοποικιλότητας του κόλπου αλλά και για την προστασία παραδοσιακών παραγωγικών δραστηριοτήτων που είναι κρίσιμες για την τοπική οικονομία όπως, για παράδειγμα, η αλιεία.
Πιστεύετε πως η ένταξη του Αμβρακικού στη συνθήκη RAMSAR και ο χαρακτηρισμός του ως Εθνικό Πάρκο είναι αρκετά για να σωθεί ο Κόλπος;
Ο Αμβρακικός είναι ένας από τους μεγαλύτερους και σημαντικότερους υγροτόπους στην Ευρώπη και ένας από τους 11 που προστατεύονται από τη συνθήκη Ramsar στη χώρα μας ενώ έχει χαρακτηριστεί ως Εθνικό Πάρκο. Και οι δύο είναι, κατά τη γνώμη μου, πολύ σημαντικές πρωτοβουλίες για τη θεσμική θωράκιση του Αμβρακικού. Από κει και πέρα όμως είναι ανάγκη να δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα στην πρακτική εφαρμογή της νομοθεσίας που διέπει το καθεστώς προστασίας του. Ο Φορέας Διαχείρισης που έχει συσταθεί από το ΥΠΕΧΩΔΕ και έχει αυτήν την αρμοδιότητα, καταβάλλει ομολογουμένως υπεράνθρωπες προσπάθειες προκειμένου να εκπληρώσει το ρόλο του. Είναι όμως ανάγκη να στελεχωθεί επαρκώς και να του δοθούν όλα τα απαραίτητα μέσα και να εξασφαλιστούν οι υποδομές προκειμένου να βελτιωθεί η λειτουργικότητά του και να ανταποκριθεί πραγματικά στο εξαιρετικά δύσκολο έργο που έχει αναλάβει. Πιστεύω επομένως, ότι οι θεσμικές παρεμβάσεις είναι ορθές και αναγκαίες, αλλά το κρίσιμο ζητούμενο είναι ο τρόπος και η αποτελεσματικότητα πρακτικής εφαρμογής τους.
Οι όποιες δραστηριότητες (ιχθυοκαλλιέργειες, δεξαμενές καυσίμων, κ.τ.λ.) που λαμβάνουν χώρα στον Αμβρακικό Κόλπο έχουν άσχημες επιπτώσεις σε ότι αφορά την μόλυνση του Κόλπου;
Όπως ανέφερα και παραπάνω η ανθρωπογενής δραστηριότητα είναι αυτή που κατά κύριο λόγο επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα των υδάτων και συνολικά του οικοσυστήματος του Αμβρακικού. Θα σας έλεγα όμως ότι η ανθρώπινη παρουσία και η άσκηση παραγωγικών δραστηριοτήτων στα πλαίσια ενός υγροτόπου, όπως ο Αμβρακικός, δεν είναι απαγορευτική για την αποτελεσματική προστασία του, αρκεί να είναι ήπιας μορφής και κυρίως να διέπεται από συγκεκριμένους κανόνες που θα εφαρμόζονται χωρίς εκπτώσεις. Η ισόρροπη ανθρώπινη παρουσία σε προστατευόμενες περιοχές είναι ένα εξαιρετικά ευαίσθητο ζήτημα που αντιμετωπίζουν και άλλες περιοχές της χώρας μας. Πιστεύω ότι απαραίτητη συνθήκη προκειμένου οι προστατευόμενες περιοχές να παραμείνουν ζωντανά κύτταρα των τοπικών κοινωνιών και να αποτελέσουν τελικά αναπόσπαστο μέρος της τοπικής δραστηριότητας και όχι ανασταλτικό παράγοντα προόδου, είναι η διατήρηση ελεγχόμενης ανθρώπινης παρουσίας. Ζητούμενο όμως είναι να τηρηθούν οι ισορροπίες μεταξύ ανθρώπου και φύσης κάτι το οποίο είναι εφικτό με ευέλικτο νομοθετικό πλαίσιο, επαρκείς μηχανισμούς επιτήρησης και εφαρμογή της νομοθεσίας.
ΦΡΑΓΚΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ
sp_fragos@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου